Naar vorige bladzijde

Verslag van het bridgeweekend 2017.

Voor de 20e keer ( ja, u leest dat goed! ) werd er een bridgeweekend georganiseerd. En 64 enthousiaste bridgers gingen met elkaar naar Zuidlaren. U weet wel.. van Berend Botje.
Bij het Dijckhuis was het een gezellig weerzien. Het leuke van zo'n weekend is dat er een soort reüniesfeer is. Hee, zijn jullie er ook weer? Weet je nog vorig jaar? Met die sleutel van Thea? Onze vaste buschauffeur Michel kon niet, maar we hadden een uitstekende vervangster: Angela. Zij heeft ons rustig en veilig het hele weekend rondgereden.
We vertrokken om 12 uur. We kregen het bekende zakje snoep en een puzzel. Deze ging over plaatsnamen in Drenthe. Wist u dat er in Drenthe een plaatsje ligt dat Siberië heet? Ik niet. Bij Nunspeet werd er even gestopt. Peter Hoevenaars had een lied van André van Duin bewerkt tot: Het bridgelied Hallo Hallee. Ondersteund door de accordeon van Els Venekamp en het Kleiburgkoor werd het een vrolijke boel in de bus en dat zou het hele wekend zo blijven. Hier volgt de tekst:

Het Bridgelied Hallo Hallee.

Refrein:
Hallo, hallee, wie bridget er mee.
Laat ons de kaarten maar vast schudden.
Hallo, hallee, doe allen mee.
Want bridgen is plezier voor meer dan twee.

Coupletten:
Wij zijn allemaal stapelgek op bridgen.
Elke week gaan wij naar 't Dijckhuis toe.
En van sport gaan wij beslist niet switchen,
want wij spelen graag troef en sans atout.

Bridgen is de lust in onze levens.
Zonder kunnen wij dus echt niet meer.
Anders gaan wij ons bepaald vervelen.
Dus daarom het refrein nog maar een keer.

Vandaag de start van weer 3 dagen samen.
Kleiburgbridgers met elkaar op stap.
Alle kaarters zullen straks beamen.
Els en Wim die regelden dat knap.

Even voor de duidelijkheid: Els Stalpers en Wim Lesterhuis hebben dit weekend georganiseerd.
We kregen nog een bridgekruiswoordraadsel en we waren rond half 4 in Zuidlaren. Het Brinkhotel ligt midden in het gezellige dorp. We kregen een kopje thee / koffie met een heerlijk stuk koek. Er was nog tijd om even het dorp rond te lopen of te borrelen aan de bar voor we gingen eten.
Om half 8 startten we met de quiz. Ook dit jaar gemaakt door Marion Otten en onze vertrouwde quizmaster was Fer Otten. Altijd weer verrassend wat er gevraagd wordt. Dit jaar leidde dit zelfs tot verhitte discussies (de stoom kwam figuurlijk en bijna letterlijk bij een aantal mensen uit de oren) en moesten de juryleden regelmatig in beraad!!
De wedstrijdleiding was ook dit jaar weer in handen van Riek van Bussel. Zij deed dit met verve. Hans Jansen zorgde voor het technische deel en Rob Looijen maakte het hele weekend foto's. Na de eerste avond promoveerden 8 paren naar de A en degradeerden 8 paren naar de B. Niemand leek daarmee te zitten. In de bridgezaal werd nog tot in de kleine uurtjes geborreld en bijgepraat.
De volgende dag vertrokken we met de bus naar Groningen. Sommige mensen hadden andere plannen. Fijn dat je die dag zelf kunt invullen.
In Groningen ging een ieder zijn eigen weg. Het Groningermuseum werd bezocht, anderen gingen winkelen en weer anderen maakten een stadswandeling. Het was goed weer. Aan het eind van de middag was er een boottocht voor wie dat wilde. We waren om 5 uur terug.
Deze avond begon met een optreden van de Kleiburgzangers. Het lied van Joost Prinsen "Voor het concertgebouw" werd enthousiast nagespeeld . Daarna volgde weer de quiz, het bridgedeel en wist iedereen aan het eind van de avond of zij zondag in de A- of de B-groep zouden spelen. Ook de quizranglijst was spannend. Er stond voor zondag dus heel wat op het spel!! In het voorste deel van het hotel waren de lichten al uit, maar in de bridgezaal nog lang niet.
Wat zou de zondag brengen? In ieder geval weer veel gezelligheid, maar.. er waren toch ook wel prijzen te verdelen. Aan het eind van de middag zouden we het allemaal weten!! Voor het bekendmaken van de uitslag trad het Kleiburgkoor nog op met een bridgelied. Hieronder de tekst, gemaakt door Hans Oole. Dan weet u ook meteen wie de Kleiburgzangers zijn.

"t Is bijna op zijn end. Het Kleiburgbridgeweekend. Ja, het Kleiburgbridgeweekend.
Drie sans dat is een ramp, zei Els Venekamp.
'k Maak 't ieder jaar weer klaar, zei Els regelaar. (Els Stalpers)
Multi gaat boven mijn bol, zie onze Cor Mol.
Doublet lap ik aan m'n zolen, zei gekke Hansie Oole.
Azen vragen komt op an, zei onze Richard dan. (Richard Ruijgers)
't Is een snit waar ik op loer, zei Iet van Merriënboer.
Dat spel is voor mij een kruis, zei Lydia Lesterhuis.
Dit slem is een geschenk, zei onze zanger Henk. (Henk Terol)
Dat zitsel is beroerd, zei Geetje van der Woerdt.
Zo'n opening dat kannie, zei de mooie Hannie. (Hannie Meijer)
't Is een overslag die telt, zei Wilma Wageveld.
5 sans op'nen is iets raars, zei Peter Hoevenaars.
Dat bod is echt niet pluis, zei Wim Lesterhuis.
Op 't Kleiburgbridgeweekend. Op 't Kleiburgbridgeweekend.

Ja.. en daarna de uitslag. Er waren vele prijzen te verdelen. De prijzentafel zag er prachtig uit. Zou ik ook..?? Ik laat u niet langer in spanning:

Op de eerste plaats: Thea Kommers en Henk Sommer met 66,67%. Heel hartelijk gefeliciteerd. En.. nog even een weetje. Henk eindigde vorig jaar met een andere dame ook als eerste. Dus dames: mocht u voor volgend jaar nog een partner zoeken...

Op de 2e plaats Els Batenburg en Marianne Sommer met 62,50%.

Op de derde plaats Cobie en Hans Oole met 57,74%. Van harte.

In de B-lijn werden Rinus Moerland en Richard Ruijgers 1e met 61,01%.

Diny Du Chatinier en Iet van Merriënboer werden 2e met 59,92% en

Corrie en Hans Lap eindigden op de 3e plaats met 58,33%. Ook van harte gefeliciteerd.

Bij de quiz was het tot de laatste ronde super spannend. Met 49 punten eindigden Bea en Cor Moll en Hans Jansen en Els Stalpers met 49 punten als eersten. Er moest dus een beslissende vraag worden gespeeld. Die luidde: Hoeveel inwoners heeft Spier? Bea zat er het dichtste bij. Ook jullie van harte gefeliciteerd.

Tijdens het diner vertelde onze voorzitter Hans Lap, die voor het eerst mee was met zijn vrouw, hoe verrast hij was over dit weekend. Een succesweekend, niet alleen door de vele vrijwilligers die dit mogelijk maakten, maar vooral door de saamhorigheid. Ik sluit me daar van harte bij aan.
Na een vlotte busreis waren we om half 11 weer thuis. Mijn prijs: een emmertje met waxinelichtjes voor de 50% score met mijn partner. Elke keer als ik daarvan een lichtje brand, zal ik weer even terug denken aan dit 100% geslaagde weekend.
Tot volgend jaar. Ga dan ook mee. Gewoon doen!!

Els VenekampEls

Naar vorige bladzijde